جنگ داخلی ادبی آرشیو اینترنت

درسی که من در اوایل زندگی آموختم: هرگز یک کتابدار را عصبانی نکنید. ظاهراً جان جی. کوتل، قاضی دادگاه منطقه ای، از یک تجربه مهلک و آسیب زا صرف نظر کرد، زیرا حکم اخیر او علیه آرشیو اینترنت، یک سازمان غیرانتفاعی محبوب کتابخانه دیجیتال، جامعه کتاب-بایگانی را آشفته کرده است.

پیش‌زمینه‌ای کوتاه: در روزهای اولیه قرنطینه‌های کووید، آرشیو اینترنت برنامه‌ای به نام کتابخانه ملی اضطراری یا NEL راه‌اندازی کرد. از آنجایی که بسته شدن کتابخانه میلیون‌ها میلیون کتاب را از گردش خارج کرده بود، آرشیو اینترنت می‌خواست به افرادی که در خانه گیر کرده بودند کمک کند به اطلاعات دسترسی پیدا کنند. NEL بخشی از یک پروژه بزرگتر به نام Open Libraries Initiative بود که در آن آرشیو اینترنتی نسخه‌های فیزیکی کتاب‌های کتابخانه را اسکن می‌کند و به مردم اجازه می‌دهد آنها را به صورت دیجیتالی بررسی کنند.

همیشه قرار بود موقتی باشد، اما NEL پس از اینکه برخی از بزرگترین مؤسسات انتشاراتی با هم متحد شدند تا برای نقض حق نسخه‌برداری شکایت کنند، زود تعطیل شد. این هفته کوتل در کنار ناشران قرار گرفت. او استدلال آرشیو اینترنت مبنی بر اینکه پروژه دیجیتالی کردن آن تحت دکترین استفاده منصفانه قرار دارد را نپذیرفت. خط نمونه: “هیچ چیز تغییر دهنده ای در مورد کپی کردن IA و قرض دادن غیرمجاز Works in Suit وجود ندارد.” بایگانی اینترنتی برنامه تجدیدنظرخواهی دارد.

به عنوان یک قاعده کلی، من از کار اینترنت آرشیو پشتیبانی می کنم. (ماشین Wayback سزاوار همه ستایش هایی است که دریافت می کند، و سپس برخی از آنها.) به عنوان یک قانون کلی دیگر، من از تلاش های نویسندگان برای محافظت از مالکیت معنوی و کسب درآمد حمایت می کنم. حتی قبل از شکایت، برخی از نویسندگان، مانند کولسون وایتهد، انتقاد کردند NEL برای کاهش درآمد نویسندگان. به علاوه، گروه‌های حرفه‌ای مانند اتحادیه ملی نویسندگان ایالات متحده و انجمن نویسندگان، در میان دیگران، تصمیم کوتل را به‌عنوان یک پیروزی برای افراد خلاق تحسین کرده‌اند.

مطمئن نبودم که در مورد این کل کیک چه احساسی داشته باشم. آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر کردن کتابخانه‌ها برای امانت دادن کتاب‌های الکترونیکی، بدیهی است که خوب به نظر می‌رسید. اما گرفتن پول از نویسندگان بدیهی است. این دعوا، بر سر موضوع نسبتاً مهم حق نسخه‌برداری کتاب الکترونیکی، به مکالمات گسترده‌تر و مداومی در مورد هنرمندان پرداخت‌کننده، معنای داشتن آثار دیجیتالی و افزایش قیمت‌های شرکتی برخورد می‌کند.

من با چند نفر در هر دو طرف تماس گرفتم تا در مورد موقعیت آنها بیشتر بدانم – و در نهایت ساعت ها با تلفن تماس گرفتم و برای همه دنیا مثل بچه ای بود که به او گوش می دهد. پدر و مادر محبوب اما طلاق گرفته به شدت از یکدیگر شکایت می کنند.

یک نکته مهم برای درک این تضاد این است که کتاب‌های الکترونیکی و کتاب‌های فیزیکی به یک شکل به کتابخانه‌ها فروخته نمی‌شوند. برخلاف کتاب‌های فیزیکی، کتاب‌های الکترونیکی دارای مجوز  مجوز هستند، بنابراین کتابخانه‌ها به جای داشتن آنها، اساساً آنها را اجاره می‌کنند. هر ناشر روش خاص خود را برای تنظیم مجوز دارد. برخی از آنها برای مدت معین (مثلاً دو سال) هستند، در حالی که برخی دیگر بر اساس تعداد دفعاتی که به امانت داده شده اند (مثلاً هر 26 بار امانت گرفتن یک کتاب) باید تمدید شوند. نگهداری یک کتاب الکترونیکی در گردش در مقایسه با نسخه چاپی می تواند هزینه بیشتری برای کتابخانه ها داشته باشد. قابل درک است که بسیاری از کتابداران این اصطلاحات را بهره بردار می دانند. کارولین بال، کتابدار آکادمیک، که در بریتانیا مستقر است، به من می گوید که یک کتاب درسی کسب و کار دارد که برای یک سال 16000 پوند (19800 دلار) هزینه دارد.

بال حکم اخیر را فاجعه‌ای برای دسترسی به کتابخانه می‌داند، زیرا در کنار شرکت‌های انتشاراتی است که این قراردادهای مجوز سنگین را کنترل می‌کنند. او می‌گوید: «این قابل سرزنش است.

ادوارد هاسبروک، نویسنده و روزنامه‌نگار مستقل، که در اتحادیه ملی نویسندگان داوطلب است، این حکم را مذموم نمی‌داند. در واقع، او خوشحال است. او می‌گوید که قاضی تماس درستی را انجام داده است و بایگانی اینترنتی مستقر در سانفرانسیسکو «نگرش معمولی در دره سیلیکون مبنی بر قانون‌ها-لعنت‌بر» دارد. Hasbrouck آن را توهین آمیز می داند که این حکم را به دلیل ترتیبات بد صدور مجوز کتاب الکترونیکی مقصر بداند. او می‌گوید: «آرشیو اینترنت تلاش کرد شرایط مجوز واقعی خود را – رایگان – به ما تحمیل کند. او به خصوص برای نویسندگان مسن‌تر با کاتالوگ‌های بزرگ احساس بدی می‌کند، زیرا می‌گوید آنها اغلب تحت تأثیر از دست دادن قراردادهای صدور مجوز کتاب الکترونیکی هستند.