اخراجهای شرکت بزرگ فناوری نشان میدهد که ایالات متحده چگونه کارگران مهاجر را شکست میدهد
دهها هزار نفر در آمازون، متا، سیلزفورس و دیگر فناوریهای روزگاری پرخاشگر اخراج شدهاند. کارفرمایان در ماه های اخیر اما یک گروه از کارگران به ویژه دچار کمبود شده اند: مهاجران ایالات متحده دارای ویزای H-1B برای کارگران با مهارت های تخصصی.
این ویزاهای بسیار مورد توجه به مهاجرانی اعطا میشوند که توسط یک کارفرما برای آمدن به ایالات متحده حمایت میشوند و شرکتهای بزرگ فناوری از این منابع محدود بهشدت استفاده میکنند. اما اگر کارگری اخراج شود، باید ظرف 60 روز حمایت مالی خود را از یک شرکت دیگر تضمین کند یا کشور را ترک کند.
این وضعیت به ویژه زمانی سخت است که شرکتهای بزرگتر حامی بیشتر فناوریها باشند. ویزاهای مرتبط نیز آنهایی هستند که اخراج و استخدام را متوقف می کنند. آمارهای خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده نشان می دهد که آمازون و متا که در ماه های اخیر حداقل 29000 نفر را اخراج کرده اند، هر کدام برای حمایت از بیش از 1000 ویزای جدید H-1B در سال مالی 2022 درخواست داده اند.
سلطه ایالات متحده در علم و فناوری مدتهاست که به جریان پیوسته افراد با استعداد از خارج از کشور بستگی دارد. اما سیستم H-1B – و مهاجرت ایالات متحده به طور کلی – از آخرین لایحه مهاجرتی مهم در سال 1986 تکامل چندانی نداشته است. اکنون، عدم اطمینان اقتصادی دوران همه گیر در حال تغییر شکل غول های فناوری است و کانون توجه جدیدی را بر محدودیت های سیستم می تابد. این نشان میدهد که کارگران، شرکتها و شاید کل ایالات متحده در حال شکست هستند.
“از آنجایی که سیستم ما بسیار عقب افتاده است، این دارندگان ویزا سالها در اینجا زندگی میکنند، خانه و فرزندان و شبکههای شخصی و حرفهای دارند که سالها گسترش مییابد،” لیندا مور، رئیس و مدیرعامل TechNet، یک گروه لابی صنعتی که تقریباً همه شرکتهای بزرگ فناوری را شامل میشود، میگوید. “آنها فقط در این سیستم گیر کرده اند که هیچ وضوح یا قطعیتی به آنها نمی دهد.”
در طول دهه گذشته، شرکت های فناوری که معمولاً رقبای سرسختی هستند به طور غیرمعمولی در قفل قرار گرفته اند. مسئله مهاجرت H-1B آنها برای بسیاری از ویزاها درخواست می دهند، می خواهند عرضه سالانه 85000 روادید افزایش یابد، و برای تغییراتی در روند درخواست که اقامت برای همیشه در ایالات متحده را برای کارگران با مهارت آسان تر کند، لابی کرده اند. دارنده ویزای H-1B معمولاً فقط میتواند شش سال بماند، مگر اینکه کارفرما از آنها حمایت کند تا اقامت دائم ایالات متحده یا دارنده گرین کارت شوند.
این مسیری بود که ساندار پیچای، مدیرعامل آلفابت طی کرد. به ندرت در مورد مسائل سیاسی صحبت می کند اما درباره حمایت شخصی خود از اصلاحات مهاجرتی پر سر و صدا بوده است. او استدلال کرده است که هم موفقیت شخصی و هم موفقیت شرکتش به سیستم مهاجرت با مهارت بالا بستگی دارد.