Clearview چهره من را دزدید و اتحادیه اروپا نمی تواند کاری در مورد آن انجام دهد

Pimeyes از نظر فنی با Clearview متفاوت است زیرا چهره‌ها را در پایگاه داده ذخیره نمی‌کند، اما در عوض هنگام آپلود تصویر توسط کاربر، در اینترنت چهره‌ها را جستجو می‌کند. . پلت فرم نیز بسیار بازتر است. هر کسی می تواند سایت را به صورت رایگان جستجو کند، اگرچه برای دیدن پیوندهایی که در آن عکس ها یافت می شوند، باید هزینه ماهانه از 36 دلار بپردازند.

مدیر عامل شرکت، استادی به نام Giorgi Gobronidze. ، همچنین تاکید می کند که برخلاف Clearview، Pimeyes پلتفرم های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک، توییتر یا VKontakte را بررسی نمی کند. (VK). گوبرونیدزه، که این پلتفرم را در پایان سال گذشته خریداری کرد، می‌گوید: «این واقعیت که از نظر تئوری می‌توانیم در رسانه‌های اجتماعی بخزیم، به این معنا نیست که باید این کار را انجام دهیم. در عوض گوبرونیدزه می گوید Pimeyes اینترنت را شفاف تر می کند. او می‌گوید: «هزاران نفر هستند که نمی‌دانند تصاویرشان توسط منابع مختلف آنلاین استفاده می‌شود. “و در واقع، آنها حق دارند بدانند.”

برای افرادی که نمی‌خواهند بدانند، گوبرونیدزه می‌گوید حذف چهره‌شان از سایتش آسان است. «[افراد] می‌توانند درخواست‌های انصراف ارسال کنند، یا می‌توانند سفارش دهند که عکس خاصی با یک کلیک حذف شود و از پردازش بیشتر در زیر هر نتیجه جستجوی رایگان جلوگیری شود.» مارکس می‌گوید، اگرچه Pimeyes رسماً در خارج از اتحادیه اروپا مستقر است، اما در بلیز، شرکت هرگز نباید از عکس او استفاده می‌کرد. “این شرکت فقط با رضایت صریح مجاز به استفاده از داده های بیومتریک شما خواهد بود.” پس از اینکه مجموعه ای از مقالات خبری از سیاست های حفظ حریم خصوصی آن در سال 2020 انتقاد کردند، صاحبان قبلی آن، کارآفرینان Łukasz Kowalczyk و Denis Tatina تصمیم به فروش گرفتند. اما این دو مرد از این صنعت ناپدید نشدند. در عوض، طبق سوابق شرکت در لهستان، آنها دوباره به عنوان صاحبان یک موتور جستجوی چهره جدید به نام Public Mirror که هدف قرار گرفته است صنعت روابط عمومی یکی از ویژگی‌های مشترک Pimeyes و Public Mirror، چهره مارکس است.

در ماه مارس امسال، مارکس متوجه شد که Public Mirror چهار تصویر از چهره او در پرونده‌های خود دارد. مانند سایر موتورهای جستجوگر چهره، نه تنها خود تصاویر اطلاعاتی درباره مارکس نشان می‌دهند، بلکه لینک‌های آنلاینی هستند که آنها را همراهی می‌کنند. پیوندهای Public Mirror مانند فهرست راهنمای مقالات رسانه‌ای است که درباره مارکس یا کنفرانس‌هایی که او در آن صحبت کرده است.

هر یک از این پلت‌فرم‌ها اطلاعات عمیق شخصی را نشان می‌دهند. مارکس می گوید: «شما می توانید بگویید من کجا درس می خوانم، کدام حزب سیاسی را دوست دارم. با هم، تصاویری که این شرکت‌ها از او جمع‌آوری کرده‌اند، به صنعتی اشاره می‌کند که اطلاعات بسیار بیشتری را از هر نمایه رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد.

زمانی که مارکس شروع به کشیدن این موضوع در سال 2020 کرد، تمام او خواستار این بود که یک شرکت جمع آوری عکس از چهره او را متوقف کند. حالا بزرگتر از آن است. امروز، او از تنظیم‌کننده‌ها می‌خواهد که صنعت را از جمع‌آوری عکس‌های اروپایی‌ها به‌کلی متوقف کنند. برای اینکه این اتفاق بیفتد، رگولاتورها باید نمونه ای از Clearview بسازند. سوال این است که آیا آنها می توانند؟