چرا جان ونر به WIRED اجازه داد تا Rolling Stone of Tech را شروع کند

بت‌های راک، ستاره‌های سینما و نامزدهای ریاست‌جمهوری که از باب دیلن نقل قول می‌کردند – نه غول‌های فناوری – سهام Rolling Stone در تجارت بودند. ونر استیو جابز را می‌شناخت و به برخی شباهت‌ها اشاره کرد – وقتی در اوایل دهه 1980 با هم آشنا شدند، هر دو از شیفتگان مو بلند دیلن بودند که زمینه‌های کاری آنها را به هم ریخته بودند – اما این دو هرگز واقعاً به نتیجه نرسیدند. ونر می‌گوید: «ما یک اختلاف نظر شغلی متعارف در مورد آینده چاپ داشتیم. “معلوم شد که او درست می گوید.”من داستان خود را در مورد جابز و ونر دارم. وقتی با یکی از بنیانگذاران اپل درباره کامپیوتر مکینتاش آینده برای Rolling Stone، جابز به من گفت که در حال لابی کردن برای قرار دادن تیم مک روی جلد بوده است. درخواست ونر را رد کرد. “جان اشتباه می کند!” جابز به من گفت. وقتی این هفته این موضوع را برای ونر مطرح کردم، زندگی‌نامه‌نویس گفت: «خدایا کاش این را به خاطر می‌سپردم – آن را در کتاب قرار می‌دادم!» (یکی از تصاویر نورمن سیف گرفته شده است برای داستان 1984 من در نهایت به جلد Rolling Stone تبدیل شد، 27 سال بعد، زمانی که جابز درگذشت.)دیدگاه ونر این روزها نسبت به فناوری با خشم او در مورد اینکه چگونه شبکه مدل کسب و کار مجلات سنتی را از بین برده است، رنگ آمیزی شده است. او در کتاب خود از اینترنت به عنوان «یک خون آشام با چند صد میلیون شاخک بسته نشده، آیفونی که همه جا حاضر است» صحبت می کند. او می خواهد آن را تنظیم کند. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم که بازیکنان اینترنت به معنای واقعی کلمه تمام دارایی‌های معنوی دنیای روزنامه‌نگاری مجلات را بدون هیچ گونه جبرانی به سرقت بردند. آن‌ها آن را دوباره بسته‌بندی کردند، آن را رایگان در اختیار مصرف‌کنندگان گذاشتند و با نرخ‌های ارزان‌تر به تبلیغ‌کنندگان فروختند. خونسرد، عقیم و ویرانگر بود. ما مرده روی زمین مانده بودیم.از طرف دیگر، او عاشق استریمینگ است. او می گوید: «موسیقی همه جا هست. “من به آن در سیستم Sonos خود گوش می دهم، هر زمان و هر زمان. باورنکردنی عالی است.»علیرغم محتاط بودنش در مورد عصر اینترنت، ونر اذعان می کند که راه اندازی یک مجله فناوری ممکن است بدترین ایده نبوده باشد. اما ترکیب بی‌علاقگی او به این موضوع و فهرست کامل سایر عناوین شرکتش، خلاف آن حکم می‌کند. «من حدس می‌زنم در آن زمان پهنای باند، زمان یا علاقه‌ای نداشتم. خارجرا شروع کرده بودیم /a>،” او می گوید. من واقعاً احساس نمی کردم که بتوانیم مجله دیگری منتشر کنیم. ای کاش این کار را انجام می دادیم.هر چند، ونر شانس خود را برای ایفای نقش در یک نشریه فناوری استارتاپی داشت. او به من گفت که لوئیس روستو و جین متکالف یکی از بنیانگذاران WIRED یک بار در مورد اینکه مالک اقلیت در چیزی است که آنها اغلب به عنوان Rolling Stone فناوری از آن یاد می کنند، با او تماس گرفتند. ونر به زادگاهش سانفرانسیسکو برگشت و از دفاتر WIRED، فقط یک بلوک دورتر از مقر سابق Rolling Stone بازدید کرد. او می‌گوید: «دقیقاً یکسان به نظر می‌رسید – همه چیز به جز رایانه‌ها». اما او قبول کرد، تا حدی به این دلیل که احساس می کرد ممکن است در فلسفه تضاد وجود داشته باشد. ونر به جای تمرکز صرف بر روزنامه نگاری، فکر می کرد که WIRED باید بیشتر یک مجله محصول محور باشد، مانند نشریه Ziff-Davis PC Magazine. او می‌گوید: «احساس می‌کردم که تبلیغات بیشتری همراه آن باشد. (متکالف این بازدید را تایید می کند. او می گوید: «او در مورد قد همه افراد و اینکه افراد در دفترش کوتاه قد هستند، اظهار نظر کرد.)

***

منبع : https://www.wired.com