فیس بوک مجانی از روزنامه ها خارج می شود. این طرح ممکن است آن را متوقف کند

اما آنچه بعداً اتفاق افتاد گویای این بود: معیار استرالیا تصویب شد – و گوگل و فیس‌بوک در واقع پرداخت کردند و به شرکت‌های خبری استرالیا برای صدها میلیون دلار. آزمایش خبری Down Under، مجالس قانونگذاری در سراسر جهان را برانگیخت تا نسخه ای از خود را اتخاذ کنند – یک دستورالعمل اتحادیه اروپا دارای جعل گوگل است قراردادهای مشابه، اخیراً با فرانسه—تحرکی که مدافعان می‌گویند گوگل و فیسبوک را عصبی می‌کند.

مایک دیویس، مدیر پروژه مسئولیت‌پذیری اینترنتی، یک اندیشکده محافظه‌کار می‌گوید: «گوگل و فیس‌بوک نمی‌خواهند سابقه‌ای را ایجاد کنند که در آن مجبور به پرداخت هزینه برای محتوا هستند. به لیبرال‌ها در واشنگتن پیوست و برای اصلاحات ضدتراست که فناوری بزرگ را محدود می‌کرد، فشار آورد. این یک سیب زمینی کوچک برای آنها است – چند میلیارد دلار است، درست است؟ اما این زندگی یا مرگ برای روزنامه شهر شماست.”

معماران JCPA با انگیزه یک اتهام تک و آتشین: گوگل و فیس بوک از اخبار “رایگان” استفاده می کنند. مدافعان ادعا می‌کنند که شاید بیش از هر عامل دیگری روزنامه‌نگاری را به سقوط مالی سوق داده است.

در حدود یک دهه پس از رکود بزرگ، تقصیر اتاق‌های خبر بود. افول به طور گسترده به «اینترنت» نسبت داده شد – و مانند دایره المعارف ها، روزنامه نگاری سنتی به دلیل ناتوانی در انطباق با تغییرات تکنولوژیکی بود.

اما در پایان دهه 2010، کتاب سفید گسترده از News Media Alliance، مت استولر متفکر ضد انحصار ممکن است واضح ترین توضیح این مدرسه از آنجا باشد. استولر استدلال می‌کند که ترکیبی از عوامل، چیزی را که واقعاً باعث فروپاشی روزنامه‌نگاری شده است، پنهان می‌کند.

این استدلال سه نکته اساسی را بیان می‌کند. اول، اخبار برای گوگل و فیس بوک بسیار ارزشمند است: قطعات، لینک ها و گزیده هایی از اخباری که آنها نمایش می دهند، کاربران را با جریانی از محتوای بدیع درگیر می کند. در کارخانه رسانه های اجتماعی که نامزدی شما را به تبلیغ کنندگان می فروشد، اخبار به یک “ورودی کالا”—چوب برای ساخت خانه یا فولاد برای کشتی سازی—برای استفاده از استعاره رئیس مایکروسافت برد اسمیت، یکی از بزرگترین حامیان این مجموعه .

دوم، بر خلاف انواع دیگر محتوا – مانند پخش موسیقی و ویدئو، ایستگاه‌های رادیویی زمینی، و زنجیره‌های سینما که در آن پلتفرم‌ها برای ارزش اقتصادی آثارشان به سازندگان پول پرداخت می‌کنند – Google و فیس بوک به h پرداخت نمی کند اخبار ost (به لطف تصمیم محوری حق نسخه‌برداری که در سال 2007 به نفع Google حکم فرما شد.) “ما هرگز انتظار نداریم که یک پلتفرم پخش شود. فیلم‌ها بدون پرداخت هزینه به سازندگان فیلم،» نماینده دیوید سیسیلین، حامی اصلی JCPA در مجلس، گفته شده در ماه اوت. او افزود که گوگل و فیس بوک “محتوای خبری را برای غنی سازی پلتفرم های خود مصادره می کنند، اما هرگز برای کار و سرمایه گذاری مورد نیاز برای گزارش اخبار پرداخت نمی کنند.” (افشای: تابستان گذشته من در کمیته فرعی ضد تراست مجلس نمایندگان که ریاست آن را سیسیلین بر عهده دارد، کارآموزی کردم.)

سوم، طرفداران JCPA تاکید می کنند که ناشران اخبار اساساً رقبای مخالف گوگل و فیس بوک هستند. اگرچه این دو قبیله عمیقاً همزیستی هستند (دکمه «اشتراک‌گذاری» را در کنار این مقاله توجه کنید) آنها همچنین در پایین برای همان منبع – زمان شما – رقابت می‌کنند که باید به همان مجموعه محدودی از تبلیغ‌کنندگان بفروشند. در طول دهه 2010، درست زمانی که گوگل و فیس بوک سهم عظیمی از درآمد تبلیغاتی جهان را می خوردند، ناشران اخبار شروع به تماشای درآمدهای تبلیغاتی از بین می رود.