قدرتمندترین مافیای سیلیکون ولی رئیس جدیدی پیدا می کند
شاید به همین دلیل، YC معامله را برای آخرین دسته از بنیانگذاران خود شیرین کرد و سرمایه گذاری استاندارد را از 125000 دلار به 500000 دلار. این بیش از دو برابر اندازه سایر برنامه های شتاب دهنده، و بیش از سرمایه گذاری استاندارد فرشته برای اکثر استارت آپ های پیش از شروع کار.
«هیچ شتاب دهنده دیگری نمی تواند با آن مطابقت داشته باشد. راندال استروس، نویسنده سکوی پرتاب، کتابی که در ادامه گروه YC تابستان 2011، که شامل شرکت هایی مانند Genius و Caviar. “و هیچ کس دیگری نمی تواند به فهرست دانش آموختگان موفق خود نزدیک شود.”
البته فارغ التحصیلان دلیلی هستند که YC می تواند پول زیادی به کارآفرینان جدید بدهد: سرمایهگذاریها در دهه گذشته بهطور فوقالعادهای خوب عمل کردهاند و مجموعهای از پول نقد را برای ارائه به نسل بعدی ایجاد کردهاند. استروس میگوید: «موفقیتهای قبلی شما به شما این امکان را میدهد که روی هر استارتآپی شرطبندی سخاوتمندانه داشته باشید. اکنون، هدف YC این است که شبکه خود را حتی بیشتر گسترش دهد و بیشترین شرط بندی ممکن برای داشتن میلیارد دلار بعدی شرکتهای دلاری در حلقه داخلی آن قرار دارند.
در عمل، این بدان معناست که YC بسیار بزرگتر شده است. در سال 2011، زمانی که Stross با YC تعبیه شد، 64 استارتاپ در این دسته وجود داشت. در سال 2018، تعداد استارت آپ های زمستانی به 141 استارت آپ افزایش یافت. در سال 2022، 414 شرکت وجود داشت. آخرین دسته به 250 استارتاپ کاهش یافته است. هنوز دو برابر بزرگتر از نمونههای چند سال پیش و حدوداً 10 برابر اندازه کلاس YC تان در سال 2008 است.
YC به گروههای رو به رشد خود به عنوان شواهدی از «مقیاسسازی، حتی زمانی که سرمایهگذاران شکایت در مورد سختی تماشای سرعت اجرای صدها شرکت در چند روز نمایشی، و بنیانگذاران در مورد رقیق سازی نام تجاری فکر می کنم. استروس میگوید: «برای بنیانگذاران، من فکر میکنم که بودن یکی از ۲۲۰ استارتآپ بسیار کمتر از یکی از ۶۴ استارتآپ لذتبخش است». در یک دسته بزرگتر، متمایز شدن سختتر است.
اما برای Tan، گروههای رو به رشد نشان دهنده موفقیت روزافزون جامعه است. او میگوید که تجربه YC در مورد “قرار دادن افراد در اتاق با یکدیگر” و اجازه دادن به مافیا است.
این احتمالاً بدان معنی است که دستههای YC آینده به سانفرانسیسکو بازخواهند گشت. برای رویدادهای حضوری بیشتر تان می گوید: «هیچ جایگزینی برای حضور شخصی وجود ندارد. در حالی که سیاست قبلی YC برای انتقال استارتآپها به سانفرانسیسکو منسوخ شده است – به خصوص که سرمایهگذاران سیلیکون ولی به طور فزایندهای به دنبال تأمین مالی استارتآپهای خارج از ایالات متحده هستند – گرد هم آوردن مردم به صورت منظم بخشی از برنامه تان است. «آیا لازم است 12 هفته در یک مکان خاص باشید؟ شاید نه،» او می گوید. “اما موفق ترین تیم ها همه را به طور منظم گرد هم می آورند.”
قرار دادن مجدد بنیانگذاران YC در سانفرانسیسکو ممکن است ارزش شبکه شتاب دهنده را نیز تقویت کند. تام آیزنمن، که کارآفرینی را در مدرسه بازرگانی هاروارد تدریس میکند، میگوید که راهنماییهای YC و معرفی سرمایهگذاران آن چیزی است که آن را برای استارتآپها ارزشمند میکند و ارزش آن را بیش از چک 500000 دلاری میکند. YC، مانند هاروارد، مکانی است که پس از فارغ التحصیلی برای درهای باز می شود.
این امر باعث شده است که برخی از بنیانگذاران YC را متهم کنند که مانند «رؤسای اوباش» سیلیکون ولی از قدرت خود برای جلوگیری از موفقیت رقبا استفاده می کند. تان می گوید این درست نیست. اما همانطور که او به عنوان رئیس YC قدم میگذارد، به نظر میرسد که به طبقه بعدی بنیانگذاران راه میدهد که اگر یک مافیای استارتآپ قدرتمند وجود دارد، بهتر است در شبکه باشد تا خارج از آن.