توییتر، متا، و سوت زدن در فناوری بزرگ

سلام، دوستان. ما فائوسی را نداریم که زیاد به آن دست بزند طولانی تر اما ما همیشه کووید خواهیم داشت.The Plain Viewدر اواخر سال 1969، دانیل الزبرگ تصمیمی شجاعانه و نتیجه بخش گرفت. او به عنوان کارمند شرکت RAND، یک پیمانکار دولتی ایالات متحده، به اسناد طبقه بندی شده ای دسترسی داشت که با وعده های مقامات ارشد مبنی بر پیروزی در جنگ ویتنام در تضاد بود. او مخفیانه اسناد را کپی کرد و یک سال بعد سعی کرد آنها را ابتدا از طریق کنگره و سپس از طریق مطبوعات به اطلاع عموم برساند. در ژوئن 1971، The نیویورک تایمز اولین مقاله از مجموعه مقالاتی را منتشر کرد که تحت عنوان مقالات پنتاگون. دولت برای سرکوب آنها شکایت کرد و در حالی که پرونده به دادگاه راه پیدا کرد، الزبرگ اوراق را به The واشنگتن پست درز کرد. در آن زمان FBI او را تعقیب می کرد، اگرچه او به طور علنی نقش خود را به عنوان افشاگر اعتراف نکرده بود. او درست قبل از اینکه دادگاه عالی به Times اجازه دهد در 30 ژوئن به انتشار ادامه دهد، پاک شد. الزبرگ به دلیل دزدی و توطئه دستگیر و محاکمه شد و تنها به دلیل سوء رفتار دولت.اوایل سال جاری، Peiter “Mudge” Zatko خودش تصمیم گرفت یک کارشناس امنیتی که توسط جک دورسی، مدیرعامل وقت توییتر در نوامبر 2020 برای رسیدگی به ناکامی‌های مزمن این شرکت انتخاب شد، ژانویه گذشته پس از درگیری با مدیرعامل فعلی، پاراگ آگراوال، اخراج شد. زاتکو معتقد بود که مدیریت توییتر گامی برای رفع مشکلات امنیتی آن برنمی‌دارد و آگراوال درباره این کاستی‌ها به هیئت مدیره، سهامداران و تنظیم‌کنندگان دروغ می‌گوید. او نیز مانند السبرگ تصمیم گرفت که به صورت عمومی عرضه شود. برخلاف السبرگ، زاتکو توانست از خدمات یک سازمان غیرانتفاعی استفاده کند، کمک به افشاگر، مجموعه به طور خاص برای کمک به افرادی مانند او و دور نگه داشتن آنها از مشکلات قانونی. پس از ملاقات با او در ماه مارس، یکی از بنیانگذاران غیرانتفاعی، جان تای، موافقت کرد که با زاتکو همکاری کند.زاتکو و دست اندرکارانش استراتژی و یک کمپین هماهنگ را برای افشای تخلفات ادعایی توییتر راه اندازی کردند. آنها از یک قفسه کامل کاشی های اسکربل برای ثبت شکایات آژانس استفاده کردند … SEC, FTC, DOJ. زاتکو با کارکنان چندین کمیته کنگره ملاقات کرد و قرار است شهادت دهد. از همه مهمتر، او و تیمش با سازماندهی افشای شکایاتش از یکی از کمیته های کنگره، خبر را منتشر کردند. The recipients were واشنگتن پست و سی‌ان‌ان، و داستان‌های آنها تحت یک تحریم مشترک در 23 اوت منتشر شد. زاتکو با هر دو سازمان مصاحبه‌هایی انجام داد که با او با محبت رفتار کردند. عکاس Post حتی یک عکس هنرمندانه از زاتکو و انعکاس آینه‌ای او، پر از حال و هوای اوراکل گرفت. (در مقابل، آگراوال در حال پرسه زدن در محوطه یک کنفرانس بی نام با یک هودی تاریک تصویر شد.)اگر همه اینها آشنا به نظر می رسد، به این دلیل است که سال گذشته یک افشاگر دیگر، مدیر سابق برنامه متا. فرانسیس هاوگن، گزارشی مشابه از اتهامات او داشت، همراه با جلسات توجیهی آژانس و کنگره و تصاویر جذاب در 60 Minutes و وال استریت ژورنال . و البته اسناد ویرایش شده به موقع از یکی از دوستان کنگره به بیرون درز کرد. تصادفی نیست که شرپا افشاگر او همان شرپا زاتکو، جان تای بود.از زمانی که تخلفات سازمانی وجود داشته است، افشاگران وجدان وجود داشته اند، اما به نوعی به یک روند در فناوری تبدیل شده است. . تا حدی، این به دلیل قوانین اخیر است که در موارد خاص از افشاگران محافظت می کند، به ویژه در مورد گزارش کلاهبرداری شرکتی به SEC. اما این پدیده همچنین نشان دهنده نیروی کار خسته از کارفرمایان است که ظاهراً اصول زمانی ایده آلیستی خود را کنار گذاشته اند. تای که خود زمانی .

***

منبع : https://www.wired.com