مشاور ضد فناوری بزرگ بایدن رویا را زندگی می کند
وو حتی پیشنهاد میکند که ما گوشهای را در مهار تسلط Big Tech تغییر دادهایم. او میگوید: «ده سال پیش یا هر زمان، آنها میتوانستند از خرید رقبای بالقوه یا بستن قراردادهایی برای قفل کردن شرکتهای دیگر فرار کنند. “این یک محیط بسیار چالش برانگیزتر برای انجام این نوع کارها است، و از برخی جهات، آنها رفتار خود را تغییر داده اند. و وقتی رفتارشان را تغییر میدهند، سختتر میشود که به همان اندازه که بودند ماندگار شوند.»همه چیز در حوزه سیاست فناوری وو به خوبی پیش نرفت. به دلایلی که نمیتوانم درک کنم، ما در حال حاضر هیچ افسر ارشد فناوری ایالات متحده؛ در عوض ما سه معاون CTO داریم. و در حالی که دولت بایدن با نامزدی جیجی سوندست به اقدامی جسورانه زد. برای کمیسیون ارتباطات فدرال، دشمن عادل «قدرتها»، این کمیسیون به اندازه کافی تهاجمی نبوده است که نامزد را به رأیگیری واداشته یا شخص دیگری را پیدا نکرده است. در نتیجه، تقریباً در نیمه دوره ریاست جمهوری بایدن، دموکرات ها هنوز اکثریت FCC را ندارند.با این وجود، واضح است که دولت بایدن فضای ضد انحصار را به طرز چشمگیری تغییر داده است. راهی که وو قبل از نقل مکان به دی سی از آن دفاع می کرد. اکنون سؤال این است که آیا این حرکت می تواند بیشتر از عمر دولت ادامه یابد؟ (مایکروسافت پس از از دست دادن شکایت خود در سال 1999 در وزارت دادگستری کلینتون، بعداً یک توافق دوستانه از وزارت دادگستری بوش دریافت کرد.) همچنین، حکم اخیر دادگاه عالی مبنی بر اجرای محدود توسط EPA ممکن است عقبگردهای مشابهی را در اقدامات دولت علیه شرکت های انحصاری نشان دهد. وو اعتراف می کند که این یک نگرانی است. او می گوید: «می دانیم که با یک محیط قضایی تا حدودی چالش برانگیز روبرو هستیم. ما باید واقعا مراقب قوانین باشیم. ما باید مطمئن شویم که آنها به خوبی گرد هستند. اما خبر خوب این است که، در بسیاری از این موارد، ما فقط از مقاماتی استفاده میکنیم که برای مدت بسیار طولانی وجود داشته است.» او همچنین خاطرنشان می کند که دولت از قانون پیشنهادی ضد تراست حمایت می کند. (اما، تا جایی که من می بینم، تا آنجایی نیست که در پایان گفتگوی ما، وو به چگونگی کار برای اقدام ضد تراست از داخل کاخ سفید پرداخت. او میگوید: «این یک لذت بود، فرصتی برای تلاش برای عملی کردن چیزهایی که در طول دو دهه به آن فکر میکردم یا دربارهاش مینوشتم». از این نظر، این یک نوع تجربه یک عمر بوده است.» پس از آن جمع بندی، خیلی تعجب آور نبود که بلافاصله پس از صحبت ما، بلومبرگ گزارش داد که وو “در ماههای آینده” به زندگی خصوصی بازخواهد گشت. وو /a> که شایعات جدایی او “بسیار اغراق آمیز” بود. در دولت، هیچ کس انحصار عدم انکار را ندارد.سفر در زمان آخرین باری که دولت ایالات متحده در زمینه ضدانحصار فناوری اقدام بزرگی کرد، زمانی بود که از مایکروسافت شکایت کرد. دولت در پرونده خود پیروز شد – بیل گیتس و شرکت به طور غیرقانونی با هم رقابت کردند – اما در یک ستون Newsweek نوامبر 1999، تعجب کردم که آیا برنامه قاضی برای تجزیه شرکت منطقی است یا خیر.همانطور که به نظر می رسد مایکروسافت در مورد گذشته خود انکار می کند، به نظر می رسد قاضی توماس پنفیلد جکسون در مورد آینده خود انکار می کند. درست است، در 207 صفحه “یافته های واقعیت”، قاضی پرونده ضد انحصار مایکروسافت به طور قاطعانه اتهام کلیدی دولت را تأیید می کند که این شرکت از مرزهای خود فراتر رفته و متحدان تجاری اسیر خود را به زور برای دفاع از زمین خود به خدمت گرفته است. (مایکروسافت اصرار دارد که رفتارش مثال زدنی بوده است.) اما همه حکم های قاضی در واقع به این موضوع مربوط نمی شود. برخی از آنها حدس و گمان در مورد چگونگی تکامل بازار رایانه در چند سال آینده است. و برخی از آنها، علیرغم هشدارهای دادگاه تجدیدنظر نسبت به اعمال کیفری قضایی در طراحی نرمافزار، شامل دیدگاههای مطمئن و شگفتآور قاضی جکسون در مورد اینکه چه ویژگیهایی در یک سیستم عامل (OS) تعلق دارند و به چه چیزی تعلق ندارند، است.
***
منبع : https://www.wired.com