اکنون نگاه نکنید، اما کنگره ممکن است یک لایحه واقعاً خوب حریم خصوصی را تصویب کند

به‌گفته باتلر، تحت نسخه جدید ADPPA، برخی از اشکال هدف‌یابی، به‌ویژه هدف‌گیری بر اساس داده‌های شخص اول، رایج باقی می‌مانند. اگر در Target.com کفش می‌خرید، وقتی در سایت دیگری هستید، Target همچنان می‌تواند از این اطلاعات برای نشان دادن تبلیغات کفش به شما استفاده کند. کاری که نمی‌تواند انجام دهد این است که سابقه خرید شما را با هر کاری که در وب و تلفن خود انجام می‌دهید مطابقت دهد تا برای چیزهایی که هرگز به آنها نگفته‌اید تبلیغاتی را به شما نشان دهد. همچنین فیس‌بوک و گوگل نمی‌توانند با قرار دادن ردیاب‌ها در تقریباً هر وب‌سایت یا برنامه رایگانی که استفاده می‌کنید، به جاسوسی شما ادامه دهند تا نمایه‌ای از شما برای تبلیغ‌کنندگان بسازند.

“اگر آنها” باتلر می گوید: فعالیت خود را در وب سایت های شخص ثالث، که مطمئناً چنین هستند، ردیابی کنید، پس این داده های حساس است و آنها نمی توانند آن را برای اهداف تبلیغاتی هدفمند پردازش کنند.

به تا جایی که لایحه جدید همچنان به تبلیغات هدفمند اجازه می‌دهد، شرکت‌ها را ملزم می‌کند که به کاربران حق انصراف بدهند – در حالی که انواع ترفندهایی را که شرکت‌ها اغلب برای تشویق کاربران به کلیک بر روی «پذیرش همه کوکی‌ها» تحت GDPR استفاده می‌کنند، ممنوع می‌کند. و به کمیسیون تجارت فدرال دستور می دهد تا استانداردی برای انصراف جهانی ایجاد کند که شرکت ها باید به آن احترام بگذارند، به این معنی که کاربران می توانند همه تبلیغات هدفمند را با یک کلیک رد کنند. (این یک ویژگی مهم از ویژگی های اخیر کالیفرنیا است قانون حفظ حریم خصوصی.)

به نظر می رسد صنعت تبلیغات موافق است که این لایحه یک تغییر اساسی را نشان می دهد. دیروز، انجمن ملی تبلیغ‌کنندگان، یک گروه تجاری، بیانیه‌ای در مخالفت با این لایحه به این دلیل صادر کرد که «شرکت‌ها را از جمع‌آوری و استفاده از داده‌های اولیه جمعیت‌شناختی و فعالیت آنلاین برای اهداف تبلیغاتی معمولی و مسئولانه منع می‌کند».

لایحه جدید جدا از رویکرد به حداقل رساندن داده ها، حاوی مقررات بسیار زیادی است که کارشناسان حفظ حریم خصوصی داده ها مدت هاست خواستار آن شده اند، از جمله استانداردهای شفافیت، قوانین ضد تبعیض، افزایش نظارت بر کارگزاران داده و موارد جدید. الزامات امنیت سایبری.

قانون فدرال حفظ حریم خصوصی در چند سال گذشته چیزی شبیه به یک نهنگ سفید در دی سی بوده است. از سال 2019، یک توافق دو حزبی ظاهراً نزدیک به گوشه است. این تلاش همچنان متوقف شد زیرا دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بر سر دو موضوع کلیدی تقسیم شدند: اینکه آیا یک لایحه فدرال باید از قوانین حریم خصوصی ایالت جلوگیری کند، و اینکه آیا باید یک «حق اقدام خصوصی» ایجاد کند که به افراد و نه فقط دولت اجازه دهد از شرکت‌ها به دلیل تخلفات شکایت کنند. . دموکرات‌ها عموماً مخالف پیش‌دستی هستند و طرفدار حق عمل خصوصی هستند، جمهوری‌خواهان برعکس.

لایحه جدید نشان‌دهنده سازشی است که مدت‌ها به دنبال آن بودیم. این قانون از قوانین ایالتی جلوگیری می کند، اما با برخی استثناها. (از همه مهمتر، این سازمان به آژانس حریم خصوصی کاملاً جدید کالیفرنیا اجازه می دهد تا ADPPA را در داخل ایالت اجرا کند.) و شامل یک حق عمل خصوصی محدود است، با محدودیت هایی در مورد خسارت هایی که افراد می توانند برای آن شکایت کنند.

قبض ناگزیر نواقص دیگری نیز دارد. الزام جهانی انصراف خوب است، اما معنی زیادی نخواهد داشت تا زمانی که بزرگترین مرورگرها، به خصوص کروم و سافاری، این ویژگی را اضافه می کنند. این لایحه به FTC اختیارات جدیدی برای صدور قوانین و اجرای آنها می‌دهد، اما هیچ منبع جدیدی را به آژانس هدایت نمی‌کند، زیرا در حال حاضر فاقد کارکنان و بودجه لازم برای رسیدگی به همه چیز است.