چگونه کرملین در فیس بوک روسیه نفوذ کرد

VK به یکی از ذینفعان اصلی ممنوعیت رقبای خود. در ماه مارس، پلتفرم به رکورد 50 میلیون کاربر روزانه، تبدیل شدن به محبوب ترین سایت رسانه اجتماعی کشور پس از فیس بوک و اینستاگرام مسدود. تعداد بازدیدهای فید خبری VK 24 درصد و بازدیدهای ویدیویی 15 درصد در ماه اول جنگ افزایش یافت، طبق داده‌های مستقر در مسکو شرکت Brand Analytics. VK همچنین به طور فعال در حال تعقیب مشتریان رقبای خود بوده و راهنمای گام به گامی برای کسب و کارها در مورد نحوه مهاجرت به خارج از پلتفرم ها.

شرکت VK به شدت متفاوت از آن است که در سال 2006 توسط پاول دوروف، که بعداً برنامه پیام رسان تلگرام را راه اندازی کرد، تأسیس شد. در روزهای اولیه، محتوای موجود در VK یک دنیای کوچک از بهترین و بدترین اینترنت روسیه بود، چیزی که بعداً دولت علیه آن اهرمی اعمال کرد. موسیقی دزدی دریایی و پورنوگرافی آزادانه بر روی این پلتفرم جریان داشت و مقامات شکایت در مورد مطالب سوء استفاده جنسی از کودکان در سایت. به گفته توسعه دهنده اولگ ایلاریونوف، که در سال 2010 به VK ملحق شد، در آن زمان فقط یک نفر مسئول تعدیل محتوا بود.

“ما به این ایده عادت کرده بودیم که اینترنت است. باز است، رایگان است، ما می توانیم هر کاری که بخواهیم انجام دهیم، و فقط باید قوانین اعتدال خود را رعایت کنیم. او می افزاید: «در آن روزها هیچ مقرراتی وجود نداشت. «و درخواست‌های [برکناری دولت] بسیار تصادفی و خودجوش بود.»

اینترنت روسیه تا سال 2012 بدون نظارت باقی ماند، یک سال پس از ادعای تقلب در انتخابات که هزاران نفر را به تظاهرات در سراسر کشور، در آنچه به نام “انقلاب برفی.” ولادیمیر باراش، دانشمند ارشد شرکت تحلیل شبکه های اجتماعی Graphika، می گوید: “جناح پیشرو در کرملین متوجه شد که رسانه های اجتماعی یک کانال اطلاعاتی اصلی است، و سپس شروع به تلاش برای سرکوب آن کردند.” =”paywall”>فقط چند ماه پس از انتخاب مجدد خود در سال 2012، پوتین قانونی را تصویب کرد که لیست سیاهی از وب سایت ها را ایجاد کرد. که دولت آن را برای کودکان مضر می دانست. از آن زمان به بعد، رابطه بین VK و مقامات بدتر شد. علیرغم یک نشت که به نظر می رسد دوروف را در مورد اشتراک گذاری داده های خصوصی کاربران با امنیت روسیه نشان می دهد. خدمات، افرادی که در آن زمان در کنار دوروف کار می کردند گفتند که او به آزادی بیان متعهد است. ایلاریونوف می‌گوید: «او از همان ابتدا تصمیم گرفت که از هیچ چیز پیروی نکند. “من می‌توانم بگویم که او قوی‌ترین تحسین‌کننده آزادی بیان از بین همه کسانی بود که می‌شناسم.”

تنش بین شرکت و دولت در سال 2014، پس از VK از حذف پست‌ها و گروه‌های مرتبط با جنبش اعتراضی Euromaidan در اوکراین خودداری کرد، خودی‌های شرکت به WIRED گفتند. در آن سال، مقامات دفاتر VK را جستجو کردند و پلیس دوروف را متهم کرد که با یک مرسدس بنز سفید پای یک پلیس را زیر گرفته و بنیانگذار آن را مجبور کرده است در مخفی شدن. دوروف، که به درخواست WIRED برای اظهار نظر پاسخ نداد، در ماه آوریل استعفا داد و گفت که بعداً تحت فشار قرار گرفت تا 12 درصد سهام خود را در این تجارت بفروشد. پس از اینکه دو بنیانگذار دیگر VK نیز سهام خود را فروختند، این پلتفرم تحت کنترل کامل گروه Mail.ru قرار گرفت، یک تجارت اینترنتی که اکثریت آن متعلق به عثمانوف است. دولت بریتانیا که عثمانوف را در ماه مارس تحریم کرد، او را به عنوان یک الیگارشی برجسته و همکار پوتین توصیف می کند.

اما دوروف دست خالی راه نیفتاد. تخمین زده می‌شود که او حدود 300 میلیون دلار به عنوان بخشی از این معامله دریافت کرده است. روبن انیکولوپوف، استاد اقتصاد در دانشگاه پومپئو فابرا بارسلونا، می‌گوید: «این همان استراتژی بود که در زمان ادغام صنعت نفت مورد استفاده قرار گرفت. “بنابراین آنها مردم را مجبور به فروش رایگان نمی کردند، بلکه مردم را برای فروش دارایی های خود تحت فشار قرار می دادند.”