طرح های توییتری ایلان ماسک برای بسیاری به معنای آزادی بیان کمتر است

در ایالات متحده، که تعریف بسیار آسان‌تری از آزادی بیان دارد که توسط متمم اول محافظت می‌شود، رویکرد ماسک توئیتر را مجبور می‌کند تا به هر نوع محتوایی که به گفته وکلا، “وحشتناک” است اجازه دهد. اما قانونی، از جمله نژادپرستی آشکار و دشنام. اما حمایت از آزادی بیان در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله ترکیه، هند و روسیه ضعیف تر است. استاندارد تنها اجازه دادن به آنچه توسط قانون مجاز است منجر به آزادی بیان کمتر در توییتر می شود، نه بیشتر.

در بسیاری از کشورها، توییتر به ندرت محبوب ترین پلت فرم است، اما عملکرد آن به عنوان پراتیک واگر، مدیر سیاستگذاری در بنیاد آزادی اینترنت در دهلی، می‌گوید: یک مرکز برای فعالان، روزنامه‌نگاران و سیاستمداران به این معنی است که «در نقش خود در شکل‌دهی گفتمان عمومی از وزن خود بالاتر می‌رود».

در حال حاضر، توییتر مکرراً از درخواست‌های دولتی پیروی کنید برای مسدود کردن یا حذف مطالب، به خصوص اگر شرایط خدمات شرکت را نقض کند. اما این پلتفرم همچنین اغلب درخواست‌های حذف را رد می‌کند، همانطور که در مورد Akdeniz انجام داد. بین ژانویه و ژوئیه 2021، توییتر با درخواست‌های قانونی کمی بیش از کلاس 54 درصد در هر زمان، اما این نرخ از کشوری به کشور دیگر به شدت متفاوت است. در روسیه، جایی که توییتر تنها به 8 درصد درخواست‌های حذف دولت پاسخ می‌دهد، این شرکت از سانسور محتوای مربوط به اعتراضات سال 2021 در حمایت از سیاستمدار مخالف الکسی ناوالنی خودداری کرد. این منجر به تلافی سریع شد: Roskomnadzor، نهاد دولتی ناظر بر فناوری و ارتباطات، سکو را خفه کرد. (دولت ادعا کرد که این به این دلیل است که توییتر از حذف محتوای مربوط به استثمار و خودکشی کودکان امتناع می‌کند، اما قبلاً علناً تهدید کرد شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی را به دلیل اجازه دادن به محتوایی که مردم را تشویق به اعتراض می‌کنند مجازات خواهد کرد.)

«در مواردی که فکر می‌کنند درخواستی مطابقت ندارد با قوانین محلی یک کشور یا خوانش خودشان از قوانین محلی، ممکن است آنها را عقب نشینی کنند و بگویند که از آن تبعیت نمی کنند.» از مدیر تحقیقات فناوری و دموکراسی استفاده کنید. شرکت‌ها همچنین می‌توانند به اسنادی مانند ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر، که از حق بیان آزاد محافظت می کند. او می‌گوید: «این سندی است که بسیاری از کشورهای جهان، نه فقط آمریکا، ظاهراً آن را امضا کرده‌اند و با آن موافقت کرده‌اند». توییتر از اظهار نظر جزئیات درباره رویکرد فعلی خود به درخواست‌های دولت خودداری کرد.

همه شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی مستقر در ایالات متحده باید از قوانینی که کشورها برای فعالیت در مرزهای خود تعیین می‌کنند، پیروی کنند. اما بسیاری از کشورها قوانینی دارند که به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا دسته‌بندی‌های مبهم گفتار را سرکوب کنند و به راحتی می‌توانند مخالفان و انتقادات را ساکت کنند. به عنوان مثال، قوانین فناوری اطلاعات مطالبی را که “نظم عمومی” یا نجابت را تهدید می کند ممنوع می کند. یک قانونی در اندونزی نیز به همین ترتیب گسترده است. ناتالیا کراپیوا، مشاور حقوقی فناوری در Access Now می‌گوید: «تویتر یکی از معدود فضاهایی در روسیه برای بیان آزاد است. “در جاهایی مانند روسیه، قوانین عمداً گسترده و مبهم هستند، به این معنی که دولت می تواند نحوه و زمان اجرای آن را انتخاب کند.”