چگونه یک متاورس بهتر بسازیم

بنابراین، چه موانعی برای کارکرد این نوع چیزها وجود دارد؟

من می تواند حداقل سه چیز به شما بدهد. یکی این است که عبارات غیرکلامی، مانند تکان دادن سر یا خم شدن به سمت کسی، هنوز خیلی خوب کار نمی کنند. هدست های VR هنوز آنها را ضبط نمی کنند. هدست‌ها واقعاً وحشتناک هستند.

دومین هدست، صدای سه‌بعدی و فضایی است، که ما در High Fidelity روی آن کار می‌کنیم. شما باید بتوانید صدای همه را بشنوید. شما نمی توانید بنشینید و یک گفتگوی گروهی سازنده داشته باشید مگر اینکه صدای افراد را از اطراف میزی که در آن هستند بشنوید، زیرا این چیزی است که همه را قادر می سازد همزمان صحبت کنند، مانند یک مهمانی کوکتل.

و سپس یکی دیگر داشتن افراد زیادی در یک مکان هنوز هیچ فناوری وجود ندارد که بتواند بیش از 100 نفر را به طور همزمان در یک مکان قرار دهند. و بسیاری از تجربیات انسانی، مانند یک کلاس بزرگ دانشجوی سال اول، یک کنسرت موسیقی، یا یک بحث سیاسی، نیاز به بیش از 100 نفر در یک مکان دارد. محصول فیس‌بوک Horizon Worlds، که نزدیک‌ترین چیزی است که در حال حاضر به متاورس دارند، نمی‌تواند بیش از 20 نفر در یک فضا داشته باشد. این کافی نیست.

بنابراین باید بتوانید افراد زیادی را در یک مکان داشته باشید. شما باید آواتارهای بصری گویا داشته باشید. و باید صوت مکانی داشته باشید. و سپس فراتر از آن، شما به نوع مناسبی از سیستم های پایین به بالا برای حکومت و اعتدال نیاز دارید. از آنجا که سیستم‌هایی که امروزه برای چیزهایی مانند فیس‌بوک یا ردیت داریم، برای محیط‌های تجسم‌شده در فضای دیجیتال قابل اجرا نیستند.

جایگزین هدست به‌عنوان سخت‌افزار چیست. که این را فعال می کند؟

تلفن شما. دستگاه تلفن همراه با دوربین آینده نگر خود شما را شناسایی می کند و شما را به یک آواتار تبدیل می کند و شما را به دنیا می آورد. شما نیازی به قرار دادن هدست ندارید.

وقتی به استفاده از هدست واقعیت مجازی نگاه می‌کنید، دو چیز متفاوت را با هم مخلوط می‌کنید که هر دو واقعاً عالی هستند. یکی غوطه ور شدن بصری و حسی در فضا، توانایی شما برای داشتن میدان دید وسیع تر و نگاه کردن به پشت سرتان و چیزهای دیگر است. این عالی است.

اما یکی دیگر این است که می‌توانید با افراد نزدیکتان ارتباط برقرار کنید، مثلاً با تکان دادن سرتان. این کار را می توان با استفاده از یک دوربین آینده نگر یا یک وب کم در رایانه رومیزی انجام داد. برای این کار نیازی به گذاشتن هدست ندارید. من می توانم چهره شما را ردیابی کنم و آواتار شما را با آن متحرک کنم. و در واقع، اگر از هدست واقعیت مجازی استفاده نمی کنید، می توانم تمام صورت شما را با دوربین ببینم. بنابراین، ردیابی نوری و چیزهای هوش مصنوعی که می‌توانید برای تشخیص چهره افراد استفاده کنید، اگر هدست واقعیت مجازی نداشته باشید، بهتر کار می‌کنند.