بایدن در حال تشکیل یک تیم تمام ستاره ضد انحصار فناوری بزرگ است

در طول انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری دموکرات، چند نامزد اجرای ضد انحصار علیه فناوری بزرگ را بخشی از برنامه تبلیغاتی خود کردند. جو بایدن یکی از آنها نبود. هنگامی که او نامزدی و در نهایت ریاست جمهوری را به دست آورد، احتمالاً مدیران سیلیکون ولی احساس می کردند که از یک گلوله طفره رفته اند. اگر چنین است، به نظر می‌رسد اشتباه کرده‌اند.

در صبح روز سه‌شنبه، Politico گزارش کرد که بایدن قصد دارد لینا خان دانشگاهی حقوقی را برای یک کرسی آزاد در کمیسیون تجارت فدرال، یکی از آژانس های با بیشترین قدرت برای اجرای قوانین ضد تراست. خان پیشرو جنبش ضد انحصار فناوری بزرگ است. در ژانویه 2017، در حالی که هنوز در دانشکده حقوق ییل دانشجو بود، یک شبه آکادمیک شد مشهور با انتشار مقاله با عنوان “پارادوکس ضد انحصار آمازون”، که هر دو رفتار ضد رقابتی آمازون را هدف قرار داده و انتقاد قدرتمندی از ضد انحصار ارائه کرده است. استقرار. سال گذشته، به‌عنوان کارمند در کمیته فرعی ضد انحصار مجلس، او یکی از چهره‌های کلیدی پشت سر تحقیق در فیسبوک، آمازون، گوگل و اپل. اکنون، خان در آستانه تبدیل شدن به بخشی از یک نهاد جدید ضد تراست است. (افشا: من و خان ​​با هم به دانشکده حقوق رفتیم و با هم دوست بودیم. از طرف دیگر، او به درخواست من برای اظهار نظر پاسخ نداد.)

خان دومین نفر خواهد بود. منتقد سرشناس Big Tech تنها در چند روز گذشته به دولت استخدام شد. هفته گذشته، بایدن تیم وو را به عنوان دستیار ویژه در زمینه فناوری و سیاست رقابت به شورای اقتصاد ملی معرفی کرد. وو، که مانند خان استاد حقوق در کلمبیا است، بیشتر به خاطر ابداع اصطلاح “بی طرفی شبکه” شناخته شده است. /a> در کتاب خود در سال 2010 The Master Switch، در زمانی که افراد بسیار کمی «تکنولوژی» و «ضد انحصار» را در یک جمله قرار می دادند، او در مورد تمایل فناوری های ارتباطی جدید به انحصار هشدار داد. . اخیراً او به عنوان یکی از پیچیده ترین منتقدان ظاهر شده است. مدل های کسب و کار توجه محور شرکت هایی مانند فیس بوک و گوگل. خان و وو از آن دسته افرادی هستند که احتمالاً در دولت الیزابت وارن کار می کردند. این واقعیت که بایدن آنها را همراهی می‌کند قوی‌ترین نشانه‌ای است که نشان می‌دهد دولت او می‌تواند نگاه انتقادی‌تری نسبت به فناوری و ضدانحصار بیش از آنچه بسیاری از مردم انتظار داشتند داشته باشد.

در صورت منصوب شدن و تایید، خان یکی از سه دموکرات در میان پنج کمیسیونر FTC خواهد بود، به این معنی که او نمی تواند به تنهایی مسیر آژانس را شکل دهد. با این حال، انتصاب او می‌تواند به‌ویژه تأثیرگذار باشد. خان درباره لزوم استفاده از همه ابزارهای موجود در “جعبه ابزار ضد انحصار” نوشته، به جای اینکه صرفاً شرکت های فردی را از بین ببرد. خوب، FTC ابزارهای زیادی دارد. اخیراً از آنها استفاده نکرده است – حتی زمانی که بزرگترین شرکت های فناوری را جریمه کرده است، آنها برای مقادیر ناچیز بوده اند—اما وجود دارند. مانند وزارت دادگستری، FTC می‌تواند ادغام‌ها را مسدود کند و برای لغو آن‌ها پس از واقعیت شکایت کند – همانطور که در در ماه دسامبر پرونده ای علیه فیس بوک تشکیل داد. اما کنگره همچنین به آژانس این اختیار را داده است که به ندرت از آن استفاده می شود، برای صدور قوانین الزام آور قانونی بر آنچه رقابت منصفانه شمرده می شود، به این معنی که می تواند قانون را در محدوده ای اصلاح کند، حتی اگر کنگره اقدامی نکند.

ساندیپ وحیسان، مدیر حقوقی مؤسسه بازارهای باز، یک اندیشکده ضد انحصار، در مصاحبه ای در اواخر سال گذشته گفت: “رویای من این است که شروع به نوشتن قوانین رقابت کنم که فقط بیان کند چه اقداماتی ممنوع است.” . بنابراین، به جای اینکه مجبور شوید برای هر انحصار دعوی کنید و سه تا پنج سال را برای یک پرونده صرف کنید، فقط قوانینی را ایجاد می‌کند که می‌گوید اقدامات زیر غیرقانونی هستند – یا به طور قطعی یا فقط اگر شما مسلط هستید. برای مثال، او می‌گوید، FTC می‌تواند قانونی را صادر کند که کارفرمایان را از وادار کردن کارگران به امضای قرارداد منع کند بندهای غیر رقابتی.

این حقیقت که خان حتی برای ایفای نقش در FTC مورد بحث قرار می گیرد نشان می دهد چقدر اجماع در مورد سیاست ضدتراست و رقابت تغییر کرده است. از اواخر دهه 1970 تا همین اواخر، هم دموکرات ها و هم جمهوری خواهان نگرش آزادانه نسبت به انحصارات شرکتی داشتند. دوران اجرای ضعیف ضد انحصار در دولت باراک اوباما ادامه یافت و طی آن ادغام ها به اوج خود رسید.

اما دوران اوباما همچنین شاهد تولد جنبش ضد انحصاری جدیدی بود که خان یکی از اعضای اصلی آن است. این جنبش عمدتاً در بازارهای باز آغاز شد، یک گروه ضد انحصار که توسط روزنامه‌نگار تجاری بری سی. لین در سال 2010 تأسیس شد و در اتاق فکر آمریکای جدید مستقر شد. یکی از اولین استخدام‌های لین، در سال 2011، یک فارغ‌التحصیل کالج به نام لینا خان بود. در طول دهه 2010، لین، خان و دیگران مجموعه ای از مقالات عمیق را در مجلات متمرکز بر سیاست مانند ماهانه واشنگتن منتشر کردند و استدلال کردند که اجرای ضعیف ضد انحصار بی سر و صدا منجر به بسیاری از بیماری ها شده است. -offer-url=”https://washingtonmonthly.com/magazine/marchapril-2010/who-broke-americas-jobs-machine-3/” class=”external-link” data-event-click=”{“element “:”ExternalLink”,”outgoingURL”:”https://washingtonmonthly.com/magazine/marchapril-2010/who-broke-americas-jobs-machine-3/”}” href=”https://washingtonmonthly.com /magazine/marchapril-2010/who-broke-americas-jobs-machine-3/” rel=”nofollow noopener” target=”_blank”>نابرابری درآمد به نوآوری را به فقیر شدن کشاورزان مستقل (آمریکای جدید بودجه قابل توجهی از اریک اشمیت، مدیر عامل سابق گوگل دریافت می کند. در سال 2017، پس از ستایش لین از جریمه اتحادیه اروپا علیه غول جستجو، او و تیمش خروج شد. هر دو New America و Google تکذیب این تبعید مربوط به بیانیه لین در آن زمان بود؛ امروز موسسه بازارهای باز یک سازمان مستقل است.)

این ایده که انحصارها اقتصاد را از بین می‌برند، تا اواخر دوره اوباما، زمانی که برخی از چهره‌های کلیدی در داخل و خارج از دولت شروع به توجه کردند، یک موقعیت حاشیه‌ای باقی ماند. هیلاری کلینتون، نامزد ریاست جمهوری آن زمان، حتی یک منتشر کرد. op-ed در اواخر سال 2015 قول داد در صورت انتخاب شدن، اجرای ضد انحصار را تقویت کند، اگرچه هرگز آن را به بخش عمده ای از پلتفرم خود تبدیل نکرد. پس از پیروزی دونالد ترامپ در آن انتخابات، حزب دموکرات به طور فزاینده ای سیاست رقابت را به بخش مهمی از پیام های خود تبدیل کرد، بخشی از تلاش گسترده تر برای ارتباط با رای دهندگان طبقه کارگر. حتی در آن زمان، Big Tech به سختی بخشی از آن گفتگو بود، شاید به این دلیل که طرف هنوز فیس‌بوک و گوگل را به عنوان متحدان مهم می‌نگرید. اما از آنجایی که واکنش‌ها به دره سیلیکون در هر دو طرف افزایش یافته است، صنعت فناوری خود را در مرکز بحث‌های جدید ضد انحصار پیدا کرده است.