مربع های پلی سیلیکون نیم اینچی با دست چرخان Zeloof، که هر کدام به صورت یک تراشه جداگانه در می آیند، روی یک صفحه گردان کوچک خانگی با سرعت 4000 دور در دقیقه برای پوشاندن آنها مواد حساس به نور مورد نیاز برای انتقال طرح او بر روی سطح. سپس دستگاه فتولیتوگرافی خانگی او بر طرح او تأثیر گذاشت: شبکه ای از 12 مدار، که هر مدار دارای 100 ترانزیستور (و یک خرس رقصنده) است، در مجموع 1200 ترانزیستور.
سپس هر تراشه با اسید حکاکی شد و در کوره ای در حدود 1000 درجه سانتیگراد پخته شد تا در اتم های فسفر پخته شود تا رسانایی آن تنظیم شود. سه دور دیگر در زیر دستگاه فوتولیتوگرافی – که با مراحلی از جمله زمان در یک محفظه خلاء پر از پلاسمای بنفش درخشان برای حک کردن پلی سیلیکون پر شده است – از هر تراشه به پایان رسید. فابریکهای تجاری امروزی، تراشهها را به روشی تقریباً مشابه تولید میکنند و از یک سری مراحل برای افزودن و حذف تدریجی مواد در بخشهای مختلف طراحی استفاده میکنند. این تراشهها بسیار پیچیدهتر هستند، با میلیاردها ترانزیستور بسیار کوچکتر که بهطور محکم در کنار هم قرار گرفتهاند و مراحل توسط ماشینها و نه با دست انجام میشوند. ترانزیستورهای تراشههای نسل دوم Zeloof حدود 10 برابر سریعتر از اولین تراشههای او بودند و دارای ویژگیهایی به کوچکی 10 میکرون بودند که از یک گلبول قرمز بزرگتر نبود.
در ماه اوت. Zeloof Z2 را با اتصال آن به یک تحلیلگر نیمه هادی بژ جعبه ای که حدود دو دهه قبل از تولدش توسط هیولت پاکارد منتشر شده بود، آزمایش کرد. مجموعه ای از منحنی های ولتاژ جریان به آرامی روی صفحه سبز درخشان آن نشان دهنده موفقیت بود. زلوف میگوید: «نگاه کردن به آن منحنی شگفتانگیز بود، اولین نشانه زندگی پس از اینکه تمام روز را در غوطهور شدن این تکه کریستال در شیشههای مواد شیمیایی صرف کردید.»
چگونه وقتی چیپ خانگی شما کار می کند جشن بگیرید؟ “توییت کنید! زلوف می گوید. پروژه او فالوور اختصاصی توییتر و میلیون ها بازدید از یوتیوب و همچنین نکات مفیدی از جانبازان صنعت نیمه هادی دهه 1970 به دست آورده است.
زلوف می گوید که مطمئناً نمی داند چه چیزی چیست. او میخواهد پس از فارغالتحصیلی در بهار امسال این کار را انجام دهد، اما به جایگاهی که چیپسازی DIY ممکن است در اکوسیستم فناوری مدرن داشته باشد، فکر کرده است. از بسیاری جهات، آزمایشهای DIY هرگز قدرتمندتر از این نبوده است: تجهیزات رباتیک و چاپگرهای سه بعدی به راحتی خریداری میشوند، و سختافزار هکر پسند مانند میکروکنترلر آردوینو و رزبری پای به خوبی تثبیت شده است. Zeloof میگوید: «اما تراشهها هنوز در یک کارخانه بزرگ در جایی ساخته میشوند. «پیشرفت کمی در دسترسی بیشتر به آن صورت گرفته است.»
الزورث، که ترانزیستورهای خانگی او الهام گرفته از Zeloof هستند، میگوید امکان ساخت تراشههای با کیفیت بالا میتواند ارزشمند باشد. او میگوید: «ابزارهایی که امروز در اختیار داریم میتوانند این را در دسترس عملیاتهای مقیاس کوچک قرار دهند، و برای برخی مشکلات فکر میکنم این کار بسیار منطقی است. الزورث میگوید که فناوری تراشهها که بهعنوان منسوخشده در تولیدات پیشرو دیده میشود، هنوز هم میتواند برای مهندسان مفید باشد.
Zeloof اخیراً دستگاه فوتولیتوگرافی خود را برای چاپ جزئیات به کوچکی حدود 0.3 میکرون یا 300 نانومتر ارتقا داده است. همتراز با صنعت تراشه های تجاری در اواسط دهه 90. اکنون، او به کارکردهایی فکر میکند که میتواند در تراشهای در مقیاس 4004 تاریخی اینتل بسازد. او میگوید: «میخواهم سیلیکون گاراژ را بیشتر فشار دهم و ذهن مردم را به این امکان باز کنم که بتوانیم برخی از این کارها را در خانه انجام دهیم. .
داستان های WIRED عالی بیشتر